Pierwsze czytanie (1 Sm 16, 1b. 6-7. 10-13), drugie czytanie (Ef 5, 8-14), Ewangelia (J 9, 1-41)

Czytania dzisiejszej niedzieli ukazują nam, że Pana Boga bardziej niż czynniki zewnętrzne interesuje wnętrze człowieka, a dokładniej jego serce. Stwórca chce mówić do serca każdego z nas, leczyć je, chce byśmy słyszeli Jego głos.

Św. Teresa z Avila - karmelitanka, porównuje nasze życie/duszę do twierdzy, w której jest 7 mieszkań i pomimo naszej grzeszności Bóg w nich mieszka. Czy uświadamiasz sobie, że w komnatach Twego serca przechadza się Bóg? Bóg, który jest Tobą zachwycony, gra najwspanialszą melodię w Tobie, czy słyszysz Go, starasz się usłyszeć?

"...Nie tak bowiem, jak człowiek widzi, widzi Bóg, bo człowiek widzi to, co dostępne dla oczu, a Pan widzi serce."

Drugie czytanie mówi nam, że jesteśmy światłością w Panu. Pomyśl, czy jesteś otwarty na współpracę w światłości, a nie w ciemności grzechu tego świata?

Patrząc na Ewangelię można zobaczyć, jak Jezus łamie ludzkie schematy. Żydzi, którzy czekali na nadejście Mesjasza, nie chcą w ogóle o Nim słyszeć, mają zatwardziałe serca, nie potrafią otworzyć się na prawdę, tkwią w przepisach prawa, zamiast otworzyć się na drugiego człowieka.

W naszej codzienności zdarza się często, że ważniejsze są tradycje niż drugi człowiek i jego potrzeby. Szufladkujemy, oceniamy po pozorach zamiast dostrzegać wnętrze bliźniego, np. uczeń w szkole jest postrzegany przez pryzmat ocen, jakie zdobywa, czy przez zachowanie- dobre lub złe, a to przecież tylko powierzchnia tego, co kryje się w jego sercu. Swoim zachowaniem manifestuje to, co przeżywa.

Jak odnosisz się do osób, które Bóg stawia na Twojej drodze, czy dostrzegasz w nich odbicie Boga? Potrafisz się cieszyć, gdy Bóg uzdrawia drugiego człowieka?

Maria i Mariusz Makuchowie

Ewangelia (J 4, 5-42)

Wszystko, co pochodzi od Jezusa jest żywe, prawdziwe, święte. Jezus do Samarytanki mówi o wodzie żywej, dzięki której każdy, kto ją pije, już nigdy nie będzie pragnął. Czyżby słowa Jezusa tak ją pochłonęły, że zostawiła przy studni swój dzban, pośpiesznie udała się do miasta i głosiła napotkanym ludziom, że spotkała Mesjasza? "Pójdźcie, zobaczcie człowieka, który mi powiedział wszystko, co uczyniłam: Czyż On nie jest Mesjaszem?" Bez wątpienia, Samarytanka była niezwykle przejęta spotkaniem z Jezusem, a jej słowa musiały brzmieć bardzo wiarygodnie, skoro wielu Samarytan z owego miasta zaczęło wierzyć w Jezusa dzięki jej świadectwu.

Co my robimy z Bożym Słowem? Czy po usłyszeniu, przeczytaniu Pisma Świętego jesteśmy tak wiarygodni, przekonujący i odważni w rozmowach z ludźmi o wierze jak owa Samarytanka?

Monika Drwal

Ewangelia (Mt 17, 1-9)

Góra jest w Biblii symbolem spotkania z Bogiem. W dzisiejszej Ewangelii Jezus zaprasza na takie właśnie spotkanie - osobiste, z dala od wszystkiego, co nas na co dzień otacza i absorbuje. Mamy wielki przywilej doświadczać Jego obecności. Stajemy się, podobnie jak uczniowie, świadkami Bożej chwały. U niektórych może to wzbudzić jeszcze większą bojaźń Bożą i naturalną chęć zrobienia czegoś szczególnego i niepowtarzalnego dla Jezusa, aby w ten sposób odwdzięczyć się za ten ogrom bezgranicznej i bezwarunkowej miłości, którą od Niego otrzymujemy każdego dnia. Mamy jednak przede wszystkim skupić się na słuchaniu, przyjmowaniu oraz realizowaniu nauki naszego Zbawiciela jako Jego współcześni świadkowie i uczniowie. Warto w tym miejscu odpowiedzieć sobie na pytanie: Czy jestem w stanie tu i teraz wsłuchać się w głos Jezusa i odważnie za Nim podążać?

Joanna i Marcin Dębowiakowie

Ewangelia (Mt 4, 1-11)

Dzisiejsza Ewangelia powołuje nas do tego żebyśmy byli żołnierzami, nie tchórzami, nie dezerterami. Mamy iść do przodu, walczyć, zmagać się i zwyciężać. Mamy być świętymi. Każdy z nas jest do tego powołany. Im bliżej jesteśmy Chrystusa to tym więcej jesteśmy przez Chrystusa bronieni i chronieni, a zło ma mniejszy na nas wpływ.

Ewangelia według św. Mateusza zachęca by wyjść do walki na pustynię jak Jezus na ring duchowy. Pan Jezus znokautował diabła 3 razy - takie 3 uderzenia Pana Jezusa w pychę diabła i nokaut.

Dlatego idźmy na pustynie i tam mamy walczyć, mamy być dzielni, mężni, pokorni, wierni i posłuszni, rozmodleni, a tym pokonamy diabła. Często być na Mszy Świętej, przyjmować Pana Jezusa i żyć sakramentami i starać się walczyć, a zwycięstwo jest zapewnione, jeżeli będziemy z Panem i Maryją, która pokonała szatana to zwyciężymy.

Monika Bagińska

Ewangelia (Mt 5, 38-48)

Każdy z nas realizuje powołanie na różne sposoby i formy. Ktoś jest w małżeństwie, inny w życiu kapłańskim czy zakonnym itp. Niezależnie od tego każdy z nas jest powołany do ŚWIĘTOŚCI... bycie dobrym nie wystarczy. Nie jesteśmy samotnymi wyspami, Bóg stawia na naszej drodze różnych ludzi. A ludzie są ze sobą w relacjach, bliższych i dalszych - czasami są one przyjacielskie, jednak często nie należą do łatwych i sielankowych, możnaby tu mnożyć przykłady. Ważne jest, by się nie zniechęcać i wszystkie znajomości budować na JEZUSIE - TRWAŁYM FUNDAMENCIE. 

Ostatnio w naszym życiu Bóg daje nam poznać jakie są te relacje np. ktoś chciałby tylko brać, ktoś inny stawia siebie w centrum, przysłaniając całkiem Jezusa, kolejny chce, byśmy byli na każde jego zawołanie - takie relacje prędzej czy później się rozpadają...

W dzisiejszej Ewangelii Jezus uczy nas, abyśmy w relacji z drugim człowiekiem przekraczali siebie, aby Ci którzy na nas patrzą byli zaskoczeni naszym postępowaniem. Nauczyciel obrazowo ukazuje, że łatwo jest być dobrym i miłym w gronie znajomych, którzy nam przyklaskują, ale zupełnie inaczej jest kiedy mamy zrobić coś dobrego dla nieznajomej osoby, jeszcze trudniej dla nieprzyjaciela.

To jednak jest chrześcijaństwo - wychodzenie tam, gdzie już nie mądrość tego świata, ale mądrość Boga ma miejsce... a nie ma granic.

Pomyśl dzisiaj droga siostro i bracie: czy potrafisz porozmawiać z osobą, która jest obok, przebaczyć jeśli trzeba?
Co robisz, aby być świętym? Modlisz się za swoich bliźnich, upominasz gdy grzeszą czy raczej przechodzisz obojętnie?

Maria i Mariusz Makuchowie