Ewangelia (Mk 10, 46-52)

Pan Jezus wychodzi z pogańskiego Jerycha zaludnionego później przez lud Izraela. Pan Jezus poszedł do Jerycha i zdobył ten tłum dla Pana Boga.

Dla Pana Jezusa nie ma rzeczy niemożliwych, może zdobyć każde zatwardziałe serce.

Poprzez żal i skruchę człowieka, jak opisuje św. Marek przemianę życia Bartymeusza. Żebrak, który nic nie miał, żył z dnia na dzień, nikt się o niego nie troszczył. Żył tylko po to, aby przeżyć - co to za życie ? Liczył tylko na innych, ich wsparcie, możliwe, że też źle mówił na osoby, które nie chciały mu pomóc. Pan Jezus był jego ostatnią nadzieją. Zaczął wołać. Za pierwszym razem możliwe, że wołał tylko o uzdrowienie. Jednak za drugim razem poprzez te słowa wyznał wiarę, że Jezus jest jego Panem, aby okazał mu miłosierdzie, aby objawił to teraz. Wyznanie wiary tego człowieka było potrzebne. Wykrzyczał ją, a później podniósł się, zrzucił z siebie płaszcz, ogołocił się i zrobił kilka kroków. Jezus przystanął, aby Bartymeusz mógł przyjść, by ten dystans się zmniejszył.

Wiara, nasza głęboka wiara przyciąga Jezusa.
Jaką my mamy wiarę?

Monika Bagińska

Ewangelia (Mk 10, 35-45)

…Syn Człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie jako okup za wielu.

Jak można określić w dwóch słowach misje Jezusa? Służba oraz oddanie. Chrystus przyszedł na ten świat z miłości do człowieka. Kocha bezgranicznie każdego - bez wyjątku!!! Przyjął wobec nas postawę służby, chce abyśmy i my taką postawę przyjmowali. Wbrew temu, co mówi świat - słuchajmy Słowa, które daje życie w pełni i otwiera nas na drugiego człowieka oraz jego potrzeby. Bądźmy gotowi do poświęcania swojego czasu, by służyć z miłością.

Zbawiciel oddał życie na krzyżu za Ciebie i za mnie. Zrobił to z czystej miłości, nie kalkulował, czy się opłaci czy nie…

Czy przyjmujesz Jezusa i ogrom Jego miłości?

Czy potrafisz być bezinteresowny w czynieniu dobra?

Maria i Mariusz Makuchowie

Ewangelia (Mk 10, 17-30)

Jezus wskazuje nam dziś drogę do osiągnięcia życia wiecznego - pełni szczęścia w królestwie Bożym. Ta droga to przestrzeganie Bożych przykazań, ale także wolność od przywiązania do rzeczy materialnych - marności tego świata. Czy podążamy wskazaną przez Jezusa drogą? A może jesteśmy jak "pewien człowiek" z Ewangelii i pragniemy iść za Jezusem, ale na własnych warunkach? W pogoni za bogactwem, sławą, władzą i przyjemnościami, może w końcu odchodzimy smutni, jak bohater dzisiejszej Ewangelii. Zabiegani, sfrustrowani, rozczarowani, zaniepokojeni o przyszłość, niezadowoleni z życia. Wciąż nam czegoś brakuje, a lista niespełnionych oczekiwań z dnia na dzień się wydłuża. Z niecierpliwością czekamy na lepsze czasy, które być może nigdy nie nadejdą, lub z nostalgią wspominamy, że "kiedyś to było lepiej". Tymczasem Jezus pragnie, abyśmy jedynie w Nim pokładali ufność, a nie polegali wyłącznie na sobie, na swoich umiejętnościach i na tym, co posiadamy. On nie pragnie nam niczego zabrać; wręcz przeciwnie - obiecuje, że otrzymamy stokroć więcej teraz, w tym czasie domów, braci, sióstr, matek...i życie wieczne w czasie przyszłym.

Jezu, powierzamy Ci naszą przeszłość, teraźniejszość i przyszłość!

Monika Drwal

Ewangelia (Mk 9, 38-43. 45. 47-48)

Do Pana Jezusa podchodzi Jan Apostoł, który widział człowieka uwalniającego innych w imię Jezusa. Jan wraz z innymi Apostołami jest tym oburzony, gdyż owy człowiek nie chodził razem z nimi i zaczęli zabraniać temu człowiekowi dalej to czynić by nikt niepowołany tego nie czynił, a jeśli pod tym zachowaniem Apostołów kryje się zazdrość pod pozorem troski?
Pan Jezus broni tego człowieka, by nie przeszkadzać czynić cudów w imię Pana Jezusa.
Dalej czytamy słowa wywołujące dreszcze i przerażenie. Biada osobom, którzy źle czynią dla słabych, niewinnych, bezbronnych... tacy ludzie zasługują na najgorszą karę. Taki człowiek powinien być na samym dnie za dno moralne, które czynił i w nim trwa. Poznajemy obraz Pana Boga sprawiedliwego i surowego.
Chrystus broni dzieci i niewinnych.

Monika Bagińska

Ewangelia (Mk 9, 30-37)

Dzisiejsza Ewangelia ukazuje uczniów wędrujących z Jezusem, przemierzających Galileę. W drodze rozprawiają oni ze sobą, o tym, kto z nich jest największy, a także zastanawiają się co znaczą słowa Jezusa o Jego śmierci i zmartwychwstaniu. Gdy są w domu w Kafarnaum, Chrystus znając ich myśli cierpliwie i z miłością mówi: „Jeśli ktoś chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich.” W tych słowach podkreśla, jak ważna jest postawa służby wobec drugiego człowieka. To nią mamy kierować się w życiu. Dalej, w prostym geście przytulenia dziecka Mistrz pokazuje, jak mamy przyjmować każdego człowieka, a w nim samego Boga, który pragnie dla nas dobra.

Pomyśl, czy zapraszasz Jezusa do swojego serca?

W jakiej postawie Go przyjmujesz?

Czy w bliźnim starasz się dostrzegać Boga?

Maria i Mariusz Makuchowie