Święta Rita - skuteczna wstawienniczka od spraw trudnych i beznadziejnych
Święta Rita nie wypowiadała się w tekstach pisanych, nie napisała wybitnego dzieła, ale pozostawiła po sobie historię swojego życia, na pozór zwyczajnego, a jednak godnego podziwu. Jej życie wypełnione było cierpieniem, tak jak życie pokoleń kobiet i mężczyzn na całym świecie. Była żoną, matką i siostrą zakonną. Na każdym etapie swojego życia pokonywała trudności dzięki żywej relacji z Panem Bogiem. Była postacią niezwykłą.
Przejmująca droga wiary
Urodziła się około 1381 r. w małej wiosce niedaleko Cascii we Włoszech. Była jedyną i długo wyczekiwaną córką, wzrastała w domu pełnym wiary i miłości. Jako mała dziewczynka nosiła się z zamiarem wstąpienia do zakonu. Ostatecznie jednak posłuszna woli rodziców, po ukończeniu 15 lat Rita poślubiła szlachcica Paola Manciniego. Był on człowiekiem wybuchowym i skłonnym do gniewu, sprawił, że jej małżeństwo od początku było pełne konfliktu, gdyż Rita miłowała pokój, opierała się wszelkim formom przemocy. Dobroć Rity i jej modlitwy sprawiły, że jej mąż się zmienił i z czasem zdołała złagodzić jego gwałtowny charakter, a między małżonkami zapanowała zgoda i miłość. Mieli dwóch synów bliźniaków. Po 18 latach małżeństwa mąż Rity zginął w wyniku porachunków zwaśnionych rodów. Po śmierci męża życie Rity stawało się coraz trudniejsze i pełne goryczy. Rita wybaczyła oprawcom jej męża, jednak jej synowie zostali skłonieni przez brata ich ojca Paola do pomszczenia jego śmierci. Święta modliła się o to, by Bóg raczej zabrał ich do siebie, niż pozwolił na to, by to oni pozbawi kogoś życia. Chłopcy zmarli w wyniku zarazy.
Po pewnym okresie wdowieństwa, około roku 1420 wstąpiła do zakonu augustianek. Wtedy też najpełniej zjednoczyła się z Bogiem. Doświadczyła wielu cudów i wyjednała ludziom wiele Bożych łask. Jej droga wiary przypominała żmudną wędrówkę stromą ścieżką na szczyt góry. Niezłomna wiara w miłość Jezusa Chrystusa towarzyszyła jej przez całe życie. Przed śmiercią Chrystus udzielił jej także daru współuczestnictwa w Jego cierpieniu – otrzymała stygmat ciernia na czole.
Zmarła 22 maja 1457 r. przeżywszy 76 lat, z których 40 spędziła w klasztorze. W chwili jej śmierci dzwony w kościołach zaczęły same dzwonić. Ciało jej nie uległo procesowi rozkładu, lecz zaczęło wydzielać przyjemną woń. Można je oglądać w szklanej trumnie w kościele w Cascii. Została kanonizowana przez papieża Leona XIII w 1900 roku.
„Doczesne Szczątki św. Rity, są widzialnym znakiem tego, czego Bóg dokonuje w historii, gdy napotyka serca otwarte na Jego miłość. Widzimy wątłe ciało kobiety, która była mała wzrostem, ale wielka świętością. Żyła w pokorze, a teraz jest znana na całym świecie ze swojego heroicznego chrześcijańskiego życia, jako żona, matka, wdowa i zakonnica. Głęboko zakorzeniona w miłości Chrystusa, w wierze odnalazła siłę do bycia kobietą pokoju w każdej sytuacji” - słowa Jana Pawła II z okazji 100-lecia kanonizacji św. Rity w Rzymie w 2000 roku.
Święta Rita często kojarzona jest z różami. Z kwiatami tymi wiąże się bowiem kilka cudów. Jeden z nich mówi o róży, jaką konającej już prawie Ricie przyniosła kuzynka. Zapytała ona Ritę, czy może jej w czymś pomóc. Na to Święta poprosiła o różę ze swojego ogrodu. Mimo zimy i utrzymującego się śniegu krewna Rity znalazła obok domu Świętej wyłaniającą się ze śniegu, niewzruszoną mrozem i wiatrem czerwoną różę.
Dla świętej Rity, nie ma spraw beznadziejnych, nie do rozwiązania. Każdy jej czciciel, w pełni jest o tym przekonany. Pod szczególną opieką św. Rity znajdują się kobiety, które chcą zostać matkami, a także młode mężatki. Patronka „od róż” pomaga również w poszukiwaniach żony lub męża, w wyjednaniu daru potomstwa, w trudnościach, jakich ludzie doświadczają w pracy i w miejscach, w które posyła ich Pan.
Uroczysta Eucharystia pod przewodnictwem ks. bp Romualda Kamińskiego i wprowadzenie relikwii Św. Rity w Kościele Parafialnym p.w. Najczystszego Serca Maryi odbyła się w dniu 9 kwietnia 2019 r. Inicjatorem sprowadzenia relikwii świętej był Proboszcz ks. prałat Krzysztof Ukleja. Relikwie Świętej orędowniczki z Cascii – kawałek habitu – otrzymane z Włoch, znajdują się w bocznym ołtarzu z lewej strony pod obrazem św. Rodziny. Po Eucharystii ks. bp Romuald Kamiński poświęcił figurkę świętej mistyczki oraz czerwone róże przyniesione przez wiernych. Długie kolejki ustawiły się do ucałowania relikwiarza.
Każdego 22 dnia miesiąca Proboszcz ks. prałat Krzysztof Ukleja zaprasza serdecznie wszystkich wiernych na mszę św. sprawowaną w intencji próśb zanoszonych do Boga za wstawiennictwem Świętej Rity. Po mszy odprawiane jest nabożeństwo, w czasie którego odczytywane są prośby wiernych z poświęceniem przyniesionych czerwonych róż.
Św. Rito, módl się za nami!
Modlitwa do św. Rity
Święta Rito, Patronko spraw trudnych, Orędowniczko w sytuacjach beznadziejnych, cudna gwiazdo świętego Kościoła naszego, zwierciadło cierpliwości, pogromicielko szatanów, lekarko chorych, pociecho strapionych, wzorze prawdziwej świętości, ukochana Oblubienico Chrystusa Pana, naznaczona cierniem z korony Ukrzyżowanego.
Z głębi serca czczę Ciebie i zarazem błagam, módl się za mną, o uległość woli Bożej we wszystkich przeciwnościach mojego życia. Przybądź mi z pomocą, o święta Rito i spraw, abym doznał/a skutków Twej opieki, by modlitwy moje u tronu Bożego stały się skuteczne.
Wyproś mi wzmocnienie wiary, nadziei i miłości, szczerego dziecięcego nabożeństwa do Matki Bożej oraz łaskę (proszę wymienić prośbę)
I spraw, abym zwyciężywszy wszelkie przeszkody i pokusy, mógł/mogła dojść kiedyś do nieba i tam Ci dziękować i wiecznie cieszyć się towarzystwem Ojca, Syna i Ducha świętego.
Amen.