Ewangelia (J 15, 9-17)

Przykazanie miłości jest jednym z najpiękniejszych, jakie Bóg mógł podarować człowiekowi. W życiu codziennym stajemy przed różnymi wyborami, sytuacjami, które mogą zachwiać naszą wiarą. Jedyną drogą do wolności i osiągnięcia równowagi jest Jezus Chrystus. Zapewnia nas, że jeśli będziemy trwać w Jego miłości i wzajemnie się miłować – to osiągniemy wieczną radość i staniemy się Jego przyjaciółmi. Bo przecież gdzie Bóg jest na pierwszym miejscu, tam wszystko jest na miejscu właściwym. Miłując się wzajemnie, budujemy wspólnie cywilizację miłości i podobamy się Bogu. Pełni wiary i ufności oddajemy wszystkie swoje zmartwienia woli Bożej, bo przecież to Bóg jest naszym orędownikiem i ratuje nas nawet z najtrudniejszych sytuacji, często postrzeganych jako te „bez wyjścia”. W momentach zwątpienia warto zatem przyjąć postawę, że przecież nie mamy dużego problemu, tylko mamy wielkiego Boga, który jest w stanie zmienić nasze życie w jednej chwili i rozwiązać wszystkie węzły naszego życia. To Bóg nas wybrał i przeznaczył na to, abyśmy szli, przynosili owoce i w nich trwali, a wtedy Ojciec da nam wszystko, o cokolwiek Go poprosimy. Trwajmy nieustannie w przeświadczeniu, że miłość wzajemna i dobroć to klucz do naszego zbawienia.

Monika Drwal

Ewangelia (J 15, 1-8)

Jezus pokazuje nam dziś, że są tylko dwie drogi. Jedna to być w Nim i przynosić owoc, a druga to odcięcie i ogień. Nie ma czegoś pomiędzy. Czy te słowa nie budzą w nas wyrzutów sumienia? W której grupie jestem? Tej usychającej i próbującej samotnie bez Jezusa poradzić siebie ze wszystkimi  problemami? Czy w tej całkowicie zakorzenionej w Nim, ufającej?

"Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać."  Jezus zachęca, by żyć z Nim na co dzień, cały czas, wykonując nawet proste codzienne czynności. On nas rozumie i wie, że czasem jest ciężko, że jesteśmy zmęczeni i zalęknieni. On doskonale zna nas i dlatego zachęca z miłością, by z Nim wszystko robić, bo bez Niego nic nie możemy. Może warto zaprosić dziś Jezusa do trwającej majówki, do naszego odpoczynku, do naszych lęków o przyszłość czy do naszych codziennych obowiązków?

Joanna Dębowiak

Ewangelia (J 10, 11-18)

Jezus Dobry Pasterz
Dar Miłości Ojca dla nas.

Jezus swoje życie oddaje dobrowolnie, nie z przymusu, by kły zła nie dosięgły nas, tylko Jego, więc kiedy zły duch zbliża się do nas, aby nas zaatakować, to prośmy: Jezu, ratuj mnie! Broń mnie, bo bez Ciebie zginę, zło tego świata mnie pochłonie, pożre jak wilk.
Dobre owieczki, wyrzekają się wszelkiej formy współpracy ze złem, czyli wilkiem. Wielką radość sprawują Panu owce, które wróciły do swego Pasterza, które Go słuchają, miłują, chcą być zawsze blisko Niego.

Bądźmy Wszyscy w owczarni Chrystusa - tu niczego nie będzie nam brakowało.
Jezus jest Dobrym Pasterzem, więc będzie karmił swoje owce, nie czymś, ale Kimś.
Bądźmy dobrymi owcami karmiącymi się Dobrym Pasterzem - Ciałem, Krwią, nauką, miłością i Duchem.

Jezu chcemy być dobrymi owcami, Dobrego Pasterza.

Monika Bagińska

Ewangelia (Łk 24, 35-48)

Dzisiejsza Ewangelia obrazuje kolejne spotkanie Zmartwychwstałego. Jezus przychodząc do zatrwożonych i ogarniętych lękiem uczniów, mówi: „Pokój Wam!” – bo wie, czego teraz najbardziej im potrzeba. Ukazuje swoje rany – daje poznać, że jest tym samym Jezusem, którego znają, który jest ich Przyjacielem. Wchodzi do ich codzienności – prosi o coś do jedzenia, spędza z nimi czas, tak jak przed śmiercią. Wyjaśnia Pisma, utwierdza w tym, że to On jest Zbawcą i Synem Bożym.

Ci którzy wcześniej zostali wybrani na Apostołów przez Mistrza z Nazaretu teraz otrzymują nowe zadanie – mają być świadkami tego, co widzieli i słyszeli. Z mocą głosić Miłość, która dała się ukrzyżować dla nas wszystkich, bez wyjątku – aby nas zbawić.

Przyjmujesz tę Miłość?

Wierzysz, że Jezus jest Twoim Zbawcą?

Czy swoim życiem dajesz świadectwo o Zmartwychwstałym?

Maria i Mariusz Makuchowie

Ewangelia (J 20, 19-31)

W dniu swego Zmartwychwstania Jezus przekazuje apostołom władzę odpuszczania grzechów. Wyznacza im także misję – „Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. To pośrednia zapowiedź odejścia Jezusa z tego świata do domu Ojca. Wszystkie znaki, jakie czynił Jezus przed swoją śmiercią, odtąd będą czynić Jego uczniowie. Świadkowie zmartwychwstania Jezusa w ślad za Nim mają głosić Dobrą Nowinę o zbawieniu. W innych fragmentach Ewangelii Jezus zapowiada, że ci, którzy w Niego uwierzą, w Jego imię będą uzdrawiać chorych i wyrzucać złe duchy. Jednak aby tak się działo, nie wystarczy, że Jezus pokaże apostołom swoje rany i przebity bok. Aby działać z taką mocą, jak Jezus i czynić takie znaki jak On, potrzebny jest Duch Święty. „Weźmijcie Ducha Świętego!” – dziś Jezus poprzez Ewangelię kieruje te słowa także do nas. Każdy, kto poprosi, może czerpać z darów Ducha Świętego.

Monika Drwal